آقای بشار اسد! چاه هایی که خودت کندی عاقبت تو را بلعیدند

یکی از کاربران فضای مجازی نوشت:

آقای بشار اسد،

دیدی عاقبت دل بستن به وعده‌های دروغین کشورهای عربی چه شد؟ وعده‌هایی که چون برگ‌های پاییزی زیر پای طوفان شکستند، و تو ماندی و خزانی که هرگز بهاری ندارد.

دیدی عاقبت اعتماد به روسیه را؟ اعتمادی که چون سایه‌ای از طلا در آفتاب بود، پر زرق و برق، اما توخالی. چه زیبا از تو سود بردند، و در تنگنای تنهایی، رهایت کردند.

دیدی عاقبت عدم اصلاحات سیاسی را؟ قلب‌ها که به عدالت می‌تپیدند، به خشم بدل شدند و آتشی برافروختند که حتی سنگ‌های دیرینه دمشق را نیز گداخت.

دیدی عاقبت دشمنی با مردم خودت را؟ چاه‌هایی که با دست خود کندی، سرانجام تو را بلعیدند. و امروز، این خاک که روزگاری سرزمین عشق و امید بود، به میدان جنگ و نفرت بدل گشته است.

ای بشار، آیا صدای گریه مادران و کودکان را شنیدی؟ آیا بوی خون و آوار را حس کردی؟ آیا می‌دانی که تاریخ، هرگز این خیانت‌ها را فراموش نخواهد کرد؟

فردا که آفتاب بر خاک سوریه بتابد، نام تو چگونه در خاطره‌ها باقی خواهد ماند