به گزارش خبرگزاری مهر، علی‌حسین رعیتی‌فرد در نخستین کمیته ملّی برنامه‌ریزی و راهبری اجرای مقاوله‌نامه ایمنی و بهداشت شغلی با اعلام این خبر اظهار کرد: ایران به‌عنوان هفتادوهفتمین کشور در ۱۸ بهمن‌ماه سال ۱۴۰۱ به این مقاوله‌نامه پیوست و قرار است اولین گزارش عملکرد را در ۱۸ بهمن‌ماه سال ۱۴۰۳ به سازمان بین‌المللی کار (ILO) ارائه کند.
معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به مراحل تصویب قانون و آئین‌نامه اجرایی مقاوله‌نامه ایمنی و بهداشت شغلی ۱۵۵ خاطرنشان کرد: مجلس شورای اسلامی لایحه مقاوله‌نامه را در ۱۵ آذرماه ۱۴۰۰ تصویب و در تاریخ ۲۱ آذرماه ۱۴۰۰ رئیس‌جمهور این لایحه را ابلاغ کرد. همچنین این آئین‌نامه در تاریخ ۲۲ فروردین‌ماه ۱۴۰۱ در شورای عالی حفاظت فنی و در روز ۲۷ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ در هیأت وزیران به تصویب رسید.
وی، یکی از حقوق بنیادی نیروی کار را داشتن محیط کار سالم و ایمن عنوان نمود و اظهار امیدواری کرد که با اجرای مقاوله‌نامه ایمنی و بهداشت شغلی، فضای سالمی برای محیط و نیروی کار فراهم شود.
معاون روابط کار وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: امیدواریم با کمک شرکای اجتماعی و دستگاه‌های مربوط در مسیر کاهش بیماری‌های شغلی گام برداریم.
وی همچنین خواستار فرهنگ‌سازی در خصوص کاهش بیماری‌ها و حوادث شغلی شد.
رعیتی‌فرد تصریح کرد: بر اساس آمار سازمان بین‌المللی کار در سال ۲۰۲۳ حدود ۳۴۰ میلیون حادثه در دنیا رخ داده و ۱۶۰ میلیون بیماری شغلی ایجاد شده است.
وی ادامه داد: ۲۰۳ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ فوت کرده‌اند و بیش از ۳۳۷ میلیون کارگر درگیر حوادث غیر فوتی شغلی هستند و روزانه ۶۲۰۰ نفر فوت کرده‌اند.
معاون وزیر کار تأکید کرد: آخرین آمارهای سازمان بین‌المللی کار در سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که در تعداد فوتی‌های ناشی از حوادث و بیماری‌های شغلی و حتی غیر فوتی ناشی از کار در ۱۰ سال گذشته تغییر قابل توجهی ایجاد نشده است.
وی با اشاره به حوادث شغلی ایران از منظر اداره‌کل بازرسی کار گفت: در سال ۱۴۰۱ ضریب شیوع آسیب شغلی منجر به فوت دارای کاهش ۱۱ درصدی نسبت به سال ۱۴۰۰ بوده است.
رعیتی‌فرد، تعداد آسیب شغلی منجر به فوت را در سال ۱۴۰۰ حدود ۷۶۸ نفر و در سال ۱۴۰۱ حدود ۷۱۱ نفر عنوان کرد.
وی افزود: ضریب شیوع آسیب شغلی منجر به فوت به ازای ۱۰۰ هزار نفر در سال ۱۴۰۰، پنج و یک دهم و در سال ۱۴۰۱، چهار و شش دهم بوده است.
معاون روابط کار وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، «ایمنی و بهداشت شغلی» را علمی توصیف کرد که به پیش‌بینی، تشخیص، ارزیابی و کنترل خطرات ناشی از کار یا در محل کار می‌پردازد و میزان تأثیرات منفی بر سلامت و رفاه کارگران را بررسی می‌کند.
