اظهارات تند ترکیه علیه ایران به دلیل ناتوانی در ثبات‌سازی در سوریه است + صوت

مهدی شکیبایی، کارشناس مسائل غرب آسیا در گفت‌وگو با ایکنا به تحلیل پشت پرده اظهارات ضد ایرانی هاکان فیدان، وزیر امور خارجه ترکیه پرداخت و گفت: این تهدیدات نشانه خیلی مشهودی دارد که چرا ترکیه به این نوع ارتباط با جمهوری اسلامی ایران روی آورده است. 

وی ادامه داد: بعد از سقوط دولت بشار اسد، طبق طراحی انجام شده نقش جدیدی به ترکیه داده شد تا این نقش را در سوریه دنبال کند اما درحال حاضر با توجه به اتفاقات منطقه و اینکه زمان طولانی نیز از سقوط دولت بشار اسد نمی‌گذرد، این نقش شامل اختیاراتی به ترکیه است تا بتواند هم در سوریه و هم در فلسطین، یک سری اقدامات را انجام دهد. 

ترکیه به دنبال اجرای طرح «دالان تورانی»

شکیبایی با تأکید بر اینکه برخی قدرت‌ها دست ترکیه را برای انجام مجموعه‌ای از اقدامات باز گذاشته‌اند، اظهار کرد: در عین حال ترکیه می‌خواهد از این فرصت استفاده کند تا طرح دالان تورانی را که نفی حاکمیت ملی ارمنستان بر این منطقه و القای حاکمیت ترک‌ها یعنی ترکیه و جمهوری آذربایجان است و به نوعی کشور ترکیه را به کشورهای ترک‌زبان آسیای میانه پیوند می‌زند، دنبال کند. البته تا به امروز جمهوری اسلامی ایران با این طرح که مقدمه‌ای برای حضور ناتو در مرزهای ایران است، مخالفت کرده است. 

این کارشناس مسائل غرب آسیا اظهار کرد: با توجه به نقش جدید ترکیه در سوریه، ترک‌ها احساس می‌کنند می‌توانند در محیط پیرامونی خود به اقداماتی علیه برخی کشورها همچون جمهوری اسلامی ایران دست بزنند و تلاش دارند که ایران را در یک موقعیت تدافعی قرار داده تا بتوانند طرح‌های خود را هم در سوریه و هم در قفقاز جنوبی پیاده کنند. 

تهدیدات ترک‌ها بر ایجاد رعب در دل ایران

وی با تأکید بر اینکه ترکیه احساس می‌کند تنها رقیب رویاروی خود در منطقه جمهوری اسلامی ایران است، ادامه داد: اکنون ترک‌ها توجه و نوک حملات خود را متوجه جمهوری اسلامی ایران کرده‌اند تا هم در دل ایران رعب ایجاد کنند و هم فرایند حضور خود در قفقاز را آغاز کنند. این اقدامات نیازمند آن است که بتوانند از یک دریچه‌ خاص با جمهوری اسلامی ایران وارد شوند که آن هم سوریه است.

شکیبایی درباره اینکه چه اتفاقاتی در سوریه، دولت ترکیه را عصبانی کرده و به تهدید جمهوری اسلامی ایران وادار کرده است، گفت: این موضوع به اتفاقات اخیر در سوریه باز می‌گردد. ترکیه به دنبال آن بود که بتواند پس از سقوط دولت بشار اسد یک آرامش نسبی و ثبات سیاسی پایدار را در سوریه پیاده کند اما شکل‌گیری گروه‌های مختلف در سوریه از اکراد، علویان، شیعیان و شکل‌گیری هسته‌های مقاومتی علیه دولت جدید سوریه و رژیم صهیونیستی، موجب شد تا ترکیه به آن اهدافی که فکر می‌کرد به سادگی به آنها دست پیدا می‌کند، نرسد و در واقع جمهوری اسلامی ایران را مقصر می‌داند. 

رویکرد ایران در مقابل این اظهارات خصمانه

وی با تأکید بر اینکه حتی اگر دقت کنید این تهدید را به نوعی از طرف دولتمردان جدید سوریه نسبت به جمهوری اسلامی ایران و تعامل همراه با احترام متقابل ایران نسبت به آنها شنیده بودیم، ادامه داد: بخش عمده‌ای از این عصبانیت یا تندخویی در روابط ترکیه و ایران به اتفاقات سوریه باز می‌گردد. به هر حال نقشی به ترکیه داده بودند اما با توجه به سپری شدن دو تا سه ماه اما هنوز نتوانسته آن نقش را به خوبی پیاده کند و آن ثبات را در سوریه به وجود بیاورد. 

شکیبایی درباره نوع واکنش و رویکرد ایران در پی این اظهارات تند، اظهار کرد: این اظهارات یک تهدید است. جمهوری اسلامی ایران منشأ تهدیدات دولت ترکیه را می‌داند و دولت ترکیه، دولت دوست بوده است و هیچ گاه ایران و ترکیه در طول چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی تخاصمی با یکدیگر نداشته‌اند. دو کشور منافع و تهدیدات مشترک زیادی دارند و در بسیاری از اوقات جمهوری اسلامی ایران به دولتی که در ترکیه بر سر کار آمد، در حوزه‌های اطلاعاتی، امنیتی و استخباراتی کمک کرده و متقابلا ترکیه نیز همینگونه رفتار کرده است. 

وی افزود: ایران و ترکیه دو کشور مسلمان با اشتراکات مذهبی، تاریخی و انسانی هستند بنابراین طبیعی است که تعامل دوستانه‌ای داشته باشند اما عصبانیت از اهداف تحقق پیدا نکرده در سوریه، ترکیه را وادارا کرده است تا در نوع ارتباط گیری با ایران تندروی کند. 

شکیبایی در پایان اظهارات خصمانه ترکیه را به نوعی فریب خوردن از ظاهر و موقعیتی دانست که اکنون در منطقه دارد و یا به آنها داده شده است، گفت: به زودی و بدون شک این نقش‌ها از ترکیه گرفته خواهد شد. به هرحال بازی در زمین قدرت‌های بزرگ محاسن و معایبی دارد که قطعا معایب آن برای ترکیه بیشتر است. لذا بهتر است جمهوری اسلامی ایران از مجاری دیپلماتیک با دوستان ترک وارد مذاکره و گفت‌وگو شود تا این سوء تفاهم پیش آمده را حل و فصل کنند. 

گفت‌وگو از سمیرا انصاری

انتهای پیام