نصب موفقیت آمیز سکوی فاز ۱۱ پارس جنوبی پس از ۲۰ سال

به گزارش خبرنگار مهر، مهرماه ۱۴۰۱ بود که با اعلام قید فوریت از سوی مجموعه شرکت ملی نفت ایران به منظور پیشگیری از مشکل ناترازی گاز در زمستان و با هدف تولید زودهنگام گاز از فاز ۱۱ میدان مشترک پارس جنوبی مقرر شد با کاربست تمام توان و تجهیزات موجود، حفر ۴ حلقه چاه در این فاز مرزی تکمیل شود؛ همچنین با هدف نهایی کردن تولید از این میدان مقرر شد تا با انتقال سکوی بهره برداری فاز C۱۲ میدان گاز پارس جنوبی به موقعیت فاز ۱۱B، خلأ ناشی از ساخت سکو که معمولاً بین سه تا پنج سال به طول می‌انجامید جبران شده و تولید از این میدان هرچه زودتر نهایی شود.

جابه جایی یک سکوی بهره برداری از موقعیت خود به موقعیتی جدید اقدامی ابتکاری و راهگشا از سوی شرکت ملی نفت ایران برای سرعت بخشی به روند توسعه فاز مرزی ۱۱ بود. این اقدام که حتی در دنیا هم کم نظیر است (بر اساس آمار موجود، پیش از این، جابه جایی سکو یک یا دو بار برای سکو های نفتی آن هم توسط بزرگ‌ترین شرکت‌های نفتی جهان انجام شده اما آماری از انجام آن برای سکوهای گازی وجود ندارد)، برای نخستین بار در دولت سیزدهم رقم خورد.

هر چند که کمبود امکانات و محدودیت‌های بین المللی سبب شد تا پیمانکار پروژه با بعضی مشکلات عملیاتی جابه جایی سکو رو به رو شود اما در نهایت با پذیرش ریسک از سوی مدیران و کارکنان صنعت نفت و با کمک متخصصان و کارشناسان ایرانی اقدام‌های اولیه و برش پایه‌های سکو انجام شد و سکوی فاز ۱۲ بر روی شناور قرار گرفت تا برای نصب منتقل شود.

با اولویت گذاری ها و برنامه ریزی های شرکت ملی نفت ایران در دولت سیزدهم اما بامداد امروز شاهد نصب موفقیت آمیز سکوی ۳۲۰۰ تنی فاز ۱۲ که به وسیله شناور اوشنیک به موقعیت فاز ۱۱B رسیده بود، بودیم. نصب این سکو که برای استخراج و فرآوری گاز طبیعی از میدان گازی پارس جنوبی طراحی شده، نه تنها نشان‌دهنده تخصص و توان فنی مهندسان ایرانی است، بلکه عزم کشور را برای بهره‌برداری از منابع عظیم انرژی خود برجسته می‌کند. انتظار می‌رود با بهره برداری از فاز ۱۱ پارس جنوبی، ظرفیت تولید گاز طبیعی ایران به میزان قابل توجهی افزایش یابد.

افزون بر این، نصب موفقیت آمیز این پلت فرم، عزم ایران برای توسعه بخش انرژی با وجود چالش‌های مختلف را نشان می‌دهد. این کشور در شرایطی موفق به نصب این سکو شده که سال‌ها تحریم‌های اقتصادی تحمیل شده مانع دسترسی آن به فناوری‌های پیشرفته و سرمایه‌گذاری خارجی بوده با این حال دولت سیزدهم با تکیه بر توانمندی‌های بومی توانست بر موانع فائق آمده و به پیشرفت‌های چشمگیری در بخش انرژی دست یابد.

پیش بینی می‌شود که این سکو روزانه حدود ۵۶ میلیون متر مکعب گاز طبیعی تولید کند. این افزایش تولید نه تنها ایران را قادر می‌سازد تا نیازهای انرژی داخلی خود را برآورده کند، بلکه توانایی‌های خود را به عنوان صادرکننده گاز طبیعی نیز افزایش می‌دهد و از طرفی به رشد اقتصادی کشور و به طور بالقوه تقویت موقعیت آن در بازار جهانی انرژی نیز کمک خواهد کرد.