نمایش جوانگرایی در تیم ملی به کارگردانی قلعه‌نویی و دوستان/ وقتی پیرمردها در اولویت هستند

گزارش|

شعار‌ جوانگرایی در تیم ملی فوتبال تنها روی کاغذ مانده است و در عمل خبری از آینده‌نگری و تغییر نسلی که قلعه‌نویی از آن صحبت می‌کند نیست.

خبرگزاری میزان – بعد از اعلام فهرست تیم ملی فوتبال برای دیدار مقابل تیم‌های ازبکستان و قطر در مرحله سوم انتخابی مقدماتی جام جهانی و دعوت از برخی بازیکنان جوان از جمله محمدمهدی زارع، محمدامین حزباوی، آریا یوسفی و محمدجواد حسین‌نژاد این امید ایجاد شد که روند جوانگرایی در تیم ملی وارد فاز تازه‌تری شده و می‌توان به تسریع این روند امیدوار بود، اما در دیدار مقابل ازبکستان اثری از نام این بازیکنان مقابل ازبکستان نبود حتی زارع در فهرست ۱۸ نفره هم قرار نگرفت.   

با این شرایط به نظر می‌رسد جوان‌گرایی در تیم ملی فوتبال ایران در حد ادعا‌های امیر قلعه‌نویی، سرمربی و کادر فنی تیم، باقی مانده است تا جایی که قلعه‌نویی حاضر نیست از بازیکنان قدیمی تیمش بگذرد و ظاهراً تنها به آنها اعتماد دارد به طوری که حتی بازیکنانی که تیم ندارند و مصدوم هستند، دعوت می‌شوند و در اولویت هستند.

امیر قلعه‌نویی درحالی ترکیبی مشابه با جام ملت‌های آسیا در ۹ ماه پیش با میانگین سنی بیش از ۳۰ سال را برای بازی با ازبکستان به کار گرفت که ۵ بازیکن زیر ۲۳ سال به اردو دعوت شدند، اما فرصت بازی پیدا نکردند.

عملکرد تیم ملی با گفته‌های سرمربی‌اش فرسنگ‌ها فاصله دارد. نمایشی که از تیم ملی در بازی‌های اخیر دیده‌ایم، دلنشین نبوده است. بار‌ها و بار‌ها امیر قلعه‌نویی وعده بازی مالکانه و هجومی را داده، اما در واقعیت عملکرد تیم ملی با گفته‌های سرمربی آن، فرسنگ‌ها فاصله دارد.

تیم ملی ایران کاملاً وابسته به خلاقیت‌هاست و نقشه راه جمعی ندارد. شاید به همین دلیل هم باشد که خط حمله تیم ملی شرایط مطلوبی ندارد و باوجود اینهمه بازیکن باکیفیت از نظر گلزنی فاقد صلابت لازم است.

اینکه تیم ملی با اینهمه مهاجم طراز اول نظیر مهدی طارمی، سردار آزمون، مهدی قایدی و … ضعیف‌ترین خط حمله گروه خود را در اختیار دارد اتفاق مطلوبی نیست و به نظر می‌رسد یک جای کار می‌لنگد.

نداشتن یک مغز متفکر یا بازیساز که بتواند این مهاجمان توانمند و فرصت‌طلب را تغذیه کند یکی از پاشنه‌های آشیل تیم ملی فوتبال است.

تیم کشورمان در پایان هفته سوم انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶، در بین ۱۸ تیم مرحله نهایی، از نظر گل زده، در رده شانزدهم قرار دارد و تنها کویت و فلسطین با یک گل در ۳ بازی، گل زده کمتری نسبت به تیم کشورمان دارند. ایران در کنار عراق با ۲ گل زده، در رده دوم ضعیف‌ترین خط حمله در ۳ هفته گذشته قرار دارد.

بااین شرایط نه تنها شعار جوانگرایی و تغییر نسل تحقق پیدا نکرده بلکه حتی تیم ملی از ارائه یک بازی زیبا، دلچسب و تماشاگرپسند با همین نفرات که سال‌هاست در کنار یکدیگر بازی می‌کنند، عاجز است.

به نظر می‌رسد قلعه‌نویی و همکارانش باید تغییراتی اساسی در تفکرات خود ایجاد کنند، درست است که اولویت اصلی باید صعود به جام جهانی باشد، اما صعود از چنین گروهی که کار نه‌چندان سختی است، نمی‌تواند دستاورد بزرگی برای فوتبال ملی ما باشد.

انتهای پیام/