کسبی‌خوانی دوره‌گردان در کوچه‌پس‌کوچه‌های محله، یادش بخیر!
همشهری آنلاین- بهاره خسروی : جواد انصافی، این هنرمند پیشکسوت، علاوه بر هنر بازیگری، نویسندگی و کارگردانی تئاتر، همراه با همسرش «فروغ یزدان‌مهر» در حوزه پژوهش و حفظ آیین‌ها و سنت‌های تهرانی و ایرانی به‌ویژه نمایش و هنر چندین جلد کتاب تألیف کرده است که از جمله آن نوید بهار، نمایش‌های سیاه بازی چله زری و عمو چله جون، مبارک و طلسم شاهزاده و عمو نوروز و ننه سرما و لوطی صالح را می‌توان نام برد.
جواد انصافی متولد سال ۱۳۳۰ محله شمیران و سلطنت‌آباد قدیم است محله‌ای که این روزها به جای زمین‌های بایر کشاورزی، ساختمان‌های قدبلند و سر به فلک کشیده جایگزین شده‌اند و دیگر خبری از کاسبان دوره‌گرد و کسبی‌خوانی‌های آنان نیست.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
زمین‌های خاکی و کسبی‌خوانی فروشندگان دوره‌گرد
جواد انصافی همراه خاطراتش ما را به زمین‌های خاکی محله اختیاریه قدیم میبرد و تعریف می‌کند: «کنار مدرسه ما یک زمین خاکی بود که از صبح تا شب با بچه‌محل‌ها فوتبال بازی می‌کردیم. تقریباً تا کلاس ششم ابتدایی که در مدرسه بهرام درس می‌خواندم کنار بچه‌ها فوتبال بازی می‌کردم. خاطرم است همیشه زنگ‌هایی که معلم نداشتیم بچه‌ها را دور هم جمع می‌کردم و برایشان قصه خیالی تعریف و نمایشنامه اجرا می‌کردم. از این کارم پدر و مادرها خیلی خوششان می‌آمد و محبوب آنها شده بودم.»
به گفته این هنرمند، قدیم در محله سلطنت‌آباد و پاسداران امروزی پر از زمین‌های کشاورزی بود و اهالی اغلب همان سر زمین و جالیزها، میوه‌هایی مثل خیار و گوجه و… می‌خریدند. انصافی با گریزی به حضور فروشنگان دوره‌گرد در محدوده سلطنت‌آباد و کسبی‌خوانی‌های رایج تهران قدیم تعریف می‌کند: «از همان دوران کودکی این فروشندگان دوره‌گرد و آوز خواندهایشان برایم جذاب بود. برای مثال میانشان یه مشد عباس بود که می‌خواند: گز دارم و نوبر بهاره شیر خامه داره بستنی. ما هم با خوشحالی می‌دویدیم سمتش و می‌گفتیم: مشد عباس بستنی چوبی داری؟ یا ترانه معروف خیارفروش محله‌مان چنین بود: گل به سر دارم خیار و کاکل به سر دارم خیار، خیار دولاب بدو چه ارزونه، هر کی نخره منو می‌رنجونه»
جای خالی سالن نمایش‌های آیینی
بنا بر تعریف این پژوهشگر، هنرمند و نویسنده، جای خالی سالن ویژه برای اجرای نمایش‌های آیینی برای معرفی فرهنگ و هویت شفاهی پایتخت و حتی کشور در شهر تهران سال‌های زیادی است که احساس می‌شود. او می‌گوید: «تهران به‌عنوان پایتخت می‌تواند خاستگاه اجرای نمایش‌های آیینی باشد. با توجه به اینکه بخش بزرگی از فرهنگ و هویت شهر تهران برگرفته از همین آیین‌هاست، بد نیست یکی از سالن‌های خالی شهر هم برای اجرای نمایش‌های آیینی اختصاص داده شود تا جایی برای ارائه و حفظ این هنر هویتی در پایتخت داشته باشیم.»
منبع خبر: همشهری آنلاین
لینک خبر در ارتباط اقتصادی
این خبر توسط موتور ارتباط اقتصادی جمع آوری شده است در صورت مغایرت اطلاع دهید
