ایسنا/خراسان رضوی بدون شک هر یک از ما و یا حداقل عضوی از خانواده و یا دوستانمان به واسطه بیماری و یا همراه بیمار بودن، لحظات و یا حتی روزها و شبهایی محیط بیمارستان را تجربه کرده‌ایم؛ لحظاتی که بیش از هر وقت دیگری نیاز به حضور پرستاران را حس کرده و از نزدیک شاهد خدمات آنها بوده‌ایم.
به بهانه روز پرستار بر آن شدیم تا لحظاتی را با پرستاران شیفت شب بیمارستان ولایت مشهد همراه شده تا ضمن تجربه حس و حال پرستاران در شیفت شب، پای درددلهایشان هم بنشینیم.
در بدو ورود به بیمارستان، با رعایت موارد بهداشتی وارد بخش آی‌سی‌یو شدیم. حدود ۱۰ الی ۱۵ بیمار در این بخش بستری بودند، برخی هوشیار نبوده و عده‌ای دیگر با هوشیاری اندک بر روی تخت قرار گرفته و پرستاران مداوم در حال چکاپ لحظه‌ای شرایط بیماران بودند.
محمدعلی صادق‌زاده، کارشناس پرستاری و پرستار آی‌سی‌یو ۲ بیمارستان در رابطه با انگیزه خود از انتخاب رشته پرستاری گفت: زمانی که انتخاب رشته کردم خیلی هدفمند و هدف‌دار نبود، پس از پشت سر گذراندن کنکور، تصمیم گرفتم بهترین انتخاب را داشته باشم، اما نگاه جامع و اطلاعات کامل از انتخاب خود نداشتم. پس از گذراندن دوره دانشجویی و هنگام ورود به حرفه پرستاری، تازه با مفهوم این شغل آشنا شدم.
وی افزود: پرستاری به معنای واقعی کلمه یعنی نجات جان آدمیزاد از درد و آسیب و حتی فراتر از آن برگرداندن روح، روان و امید حتی به شخصی که با آسیب جبران‌ناپذیر مواجه شده و برگشت آن به زندگی عادی با مشکل مواجه است. من نمی‌دانم چه شد که وارد این حرفه شدم اما الان می‌فهمم چه شغل شریفی دارم.
پرستاری فراتر از یک شغل است
پرستار آی‌سی‌یو ۲ بیمارستان اظهار کرد: ما بزرگانی داریم که در خودسازی و تلاش در اوج جهانی هستند، علامه طباطبایی (ره) در مورد پرستاری فرمودند «من حاضرم تمام زحمات و تلاشم را با یک شب پرستاری عوض کنم» که نشان‌دهنده شأن پرستار است. در آی‌سی‌یو خیلی بیشتر شاهد این هستیم که فردی تصادف کرده و دچار آسیب جدی اندام شده و پرستار باید فرد را به شرایط قبل برگرداند. پرستاری جدای از مطالعه ۴ سال و تحصیلات، نیاز به مهارت و خودسازی دارد و پرستاری واقعا فراتر از یک شغل است.
صادق‌زاده تصریح کرد: مسائل خیلی زیادی است که اهمیت و کارکرد غیرقابل جایگزین پرستاری را به محاق میبرد. پرستاران واقعا از جان و دل دوست دارند برای مریض تلاش کنند، بارها پیش آمده که همکاران من وقتی شاهد بدتر شدن حال بیمار خود بودند، واقعا حسرت عمیق داشتند، این‌چنین انسان‌هایی برای یک‌سری مسائل جزئی که کاملا قابل حل است، اذیت می‌شوند و متن و محور به حاشیه رفته است.
وی در رابطه با چالش‌های پرستاری و مشکلات آن گفت: در دسته‌بندی کلی می‌توان این چالش‌ها را به دو قسمت تقسیم کرد، ابتدا مسائل اقتصادی و حواشی که وجود دارد از جمله کمبود نیروی کار؛ اخیرا من شنیده‌ام که در یکی از شهرستانها دانشکده‌ای راه افتاده و به موازات دانشکده پرستاری با کاردانی نیرو می‌گیرد که اگر پرستارها صحبتی کردند، جای آنان را پر کنند. نمی‌دانم این امر با چه رویکرد و نگاهی است اما حل‌کننده مسئله نیست؛ امیدواریم این خبر شایعه باشد.
پرستار آی‌سی‌یو ۲ بیمارستان ادامه داد: فارغ از تمام ادعاها و شعارها، اصل چالش پرستاری درک نشدن آن است، پرستار نه تنها توسط مسئولان بلکه توسط عامه مردم درک نشده است، برخی افراد اطلاع ندارند که پرستار چگونه درد جسمی و روحی را تسکین می‌دهد و درک نشده‌ایم. باید برای درک شدن پرستار برنامه داشت و برای آن کار کرد.
صادق‌زاده در رابطه با انتظارات گاها اشتباه بیمار و همراه آن، بیان کرد: من خودم تاکنون همراه بیمار بوده‌ام، از نظر من به همراه بیمار خیلی نمی‌توان ایراد گرفت، شخصی است که عزیزش بستری شده، عواطف و هیجانش فوران می‌کند و هرازچندگاهی صحبتی دارد اما اصلش به دلیل عدم اطلاع از جریان است؛ مثلا گاهی باید ۲ الی ۳ بار از بیمار آزمایش گرفته شود و همراه، تنها درد سوزن زدن را می‌بیند و از خروجی آن بی‌اطلاع است.
وی در رابطه با حسرت‌های بیماران ادامه داد: من وارد دهه چهارم زندگی شده‌ام و اضافه وزن و قند خون در حال خودنمایی است؛ اغلب افراد به دلیل دیابت طولانی‌مدت بستری می‌شوند و تنها بستری شدن مشکل را حل نمی‌کند. گاهی مجبورند از عضوی چشم‌پوشی کنند و از وقتی وارد این بخش شدم، شاهد بودم که کنترل نکردن فشارخون و قند خون چه عواقبی دارد و این سبب شد برنامه منظم برای کنترل قند و فشار خود داشته باشم.
این پرستار افزود: مورد دیگری که اینجا زیاد با آن مواجه می‌شویم سوانح ترافیکی است. برخی اتفاقات تحت اختیار انسان نیست، اما برخی دیگر کامل در اختیار و اراده افراد به خصوص جوانان است. برای تمام این تخت‌ها می‌توانم مثال بزنم که چه فرد و با چه سنی حضور داشت و شاید تنها ۳۰ درصد به شرایط قبل برگشتند و تعداد زیادی با عواقب جبران‌ناپذیر مواجه شدند.
پرستاری از بیماران ناامید سخت است
صادق‌زاده در پاسخ به این سوال که پرستاری از چه بیمارانی برای شما سخت‌تر است، اظهار کرد: پرستاری از افرادی که دچار آسیب جدی شده‌اند، از این بابت که از صحت خود ناامید شده باشند، سخت‌تر است و در چنین شرایطی سخت‌تر می‌شود بیمار را قانع کرد که فلان دارو و روش درمان لازم است و وقتی نتوان امید را برگرداند، فعالیت سخت است.
پرستار آی‌سی‌یو ۲ بیمارستان در رابطه با سختی و چالش‌های شیفت شب گفت: بخواهم بی‌طرفانه صحبت کنم هر شیفت سختی و آسانی خود را دارد. گاهی شیفت در طی ماه در گردش است و می‌توان به کارهای روزانه رسید. اما وقتی همیشه صبح یا همیشه شب بیاییم از کارهای روزانه خود عقب می‌مانیم. قسمت زیادی از سلامت بدن، تعادل جسم و سلامت روح مربوط به تنظیم خواب است و هنگام شب‌کاری این تعادل بهم می‌ریزد و این بزرگ‌ترین چالش و مسئله شب‌کاری است.
وی در رابطه با شیرین‌ترین و تلخ‌ترین خاطره خود در طول دوره پرستاری بیان کرد: شیرین‌ترین خاطره من مربوط به وقتی می‌شود که پرستار اطفال بودم؛ کودک ۳ ساله به‌دلیل دریافت سرم اشتباه در خارج از شهر، با ورم و باد شدید بدن مواجه شده بود. تقریباً بعد ۳ ماه با شرایط خاص در نهایت ترخیص شد و به زندگی عادی برگشت؛ اسم کودک خداداد بود که به معنای واقعی خدا آن را برگرداند. تلخ‌ترین خاطره هم مربوط به مریض جوان ۲۲ ساله می‌شود که به دلیل تصادف وارد کما و سپس پیوند اعضا شد.
صادق‌زاده در رابطه با مشکلات حوزه پرستاری گفت: قسمتی از مشکلات پرستاری به جایگاه و تاثیر پرستاری برمی‌گردد؛ اثری که پرستار و کادر درمان بر تک تک اعضای جامعه دارد، انکار ناپذیر است به همین جهت می‌طلبد افرادی که مهارت و دغدغه لازم را دارند، برای این حوزه وقت بگذارند، بحث دیگر در رابطه با مطالبات پرستاران است، امیدوارم صدای ما به مسئولین حوزه درمان اعم از وزارت بهداشت و نظام پرستاری برسد. اصل صحبت من بیشتر به نظام پرستاری برمی‌گردد زیرا توقع ما از نظام پرستاری بیشتر است.
وی افزود: بی‌برنامگی و بی‌تعهدی افرادی در نظام پرستاری شرایطی ایجاد کرده که پرستار هیچ جایگاهی ندارد. فضای پرستاری افرادی دارد که واقعا دلسوز و متعهد هستند و می‌خواهند تعهد داشته باشند؛ یکی از مهم‌ترین دلایل رسیدگی نکردن به نقایص پرستاری، مشکلات موجود در نظام پرستاری است. دوستان ما در ابتدا اعتراض داشتند و صحبتی از اعتصابات نبود اما نظام پرستاری حتی یک بیانیه و موضع‌گیری درست نداشتند.
اضافه‌کاری ساعتی ۲۰ هزارتومان واقعا تحقیرکننده است
این پرستار در رابطه با حقوق اضافه کار گفت: حقوق اضافه کار ساعتی حدودا ۲۰ تا ۲۳هزار تومان است. فردی که ۴ سال درس‌خوانده و زحمت کشیده، ساعتی ۲۰ هزارتومان واقعا تحقیرکننده است. وعده ۶۰ هزارتومانی داده شده اما اینکه چه زمانی به واقعیت بپیوندد خدا می‌داند. ما در آبان ۱۴۰۳ هستیم و اکنون پرداختی اردیبهشت ۱۴۰۲ و فروردین ۱۴۰۱ را انجام می‌دهند.
صادق‌زاده گفت: تعرفه سال ۱۴۰۱ را اگر همان زمان پرداخت می‌کردند من می‌توانستم با آن یک ربع‌سکه خریداری کنم، اما اکنون نهایت یک شِل رب بتوانم بخرم. منی که دغدغه کشور، انقلاب و سلامت جامعه را دارم سخت می‌توانم در این فضا صحبت کنم. دکتر شبستری گفتند ما اضافه کار اجباری نداریم. برای عدم اجباری بودن اضافه کار نیاز است نیرو به سیستم تزریق کنند نه اینکه برنامه بسته نشود و دوباره ما سرکار بیاییم.
وی در رابطه با استاندارد پرستار نسبت به مریض بیان کرد: ما سعی داریم طبق استاندارد بومی در کشور خود و چیزی که مجلس تصویب کرده صحبت کنیم و به همان عمل کنیم. اگر سیستمی که این نگاه را دارد به نظر و تخصص فرد داخل کشور اعتنا نکند و به آیتم خارج از کشور نگاه کند، مشخص است که سبب آشفتگی وضعیت اکنون می‌شود. موضوع بعد مسئله فوق‌العاده خاص است که فکر کنم حدود ۵ سال تصویب شده اما هنوز از آن خبری نیست. رهبری دستور دادند این امر باید اجرایی شود اما هر دولت یک چیزی می‌گوید.
نحوه پرداختی تعرفه‌ها مشخص نیست
این پرستار با گلایه از پرداختی تعرفه‌ها افزود: نحوه پرداخت تعرفه مشخص نیست، نه تنها من، بلکه افراد با سابقه‌تر نمی‌دانند چطور پرداخت می‌شود. این مسئله خارج از فیش حقوقی است و همین شفاف نبودن پرداختی را به وجود می‌آورد. موضوع بعدی نسبت بین پرستار و بیمار است. در بیمارستان‌های دولتی این موضوع خیلی بیشتر به چشم می‌آید، یک پرستار با ۱۲ بیمار مواجه می‌شود و طبیعی است که نمی‌تواند کار انجام دهد. پرستاری باید جزو مشاغل سخت به شمار آید.
صادق‌زاده در رابطه با مالیات نیز گفت: چرا باید به اضافه کاری اجباری مالیات تعلق گیرد؟ به اجبار باید سرکار بیاییم و به همان هزینه اندک هم مالیات تعلق می‌گیرد. چرا باید مالیات بر عائله‌مندی باشد؟ در آخرین پرداختی ما حتی تا کاهش ۲ میلیون تومان برای مالیات رخ‌داده که علت آن را نمی‌دانیم!
پرستاری یک خدمت تمام عیار است
پس از آن علی‌محمد سرحدی، کارشناس پرستاری، کارشناس ارشد مدیریت و سوپروایزر بیمارستان در رابطه با انگیزه خود از انتخاب شغل پرستاری گفت: من سال ۷۷ کنکور شرکت کرده و شناخت زیادی از رشته پرستاری نداشتم. افراد رشته علوم تجربی اغلب رشته پزشکی و داروسازی مدنظر داشتند؛ قسمت شد که پرستاری قبول شوم و خدا را شاکر هستم. در ترم ۴، کار دانشجویی در بیمارستان امام رضا (ع) را شروع کردم و متوجه شدم پرستاری یک خدمت تمام عیار است.
وی در رابطه با برخورد بیمار و همراهان آنان اظهار کرد: قشر پرستار واقعا مظلوم است. من از سال ۷۹ که شروع به کار کردم، نزدیک ۲۳ سال در بیمارستان‌های مختلف شهر فعالیت دارم و از نزدیک با پرستاران زیادی همکار بودم. به مرور با تشکیل سازمان نظام پرستاری و تشکل پیگیری مطالبات پرستاری مقداری این رشته شناخته شد. بیماری که وارد بیمارستان می‌شود دچار مشکل است و همراه آن استرس زیادی را تحمل می‌کند. قشر پرستار تا حد ممکن بیمار و همراه آن را کاور می‌کند و باید پاسخگو همه اقشار باشد.
این کارشناس پرستاری تصریح کرد: پرستار باید جوابگو همه اقشار باشد، پرستار باید پاسخگو تمام پیگیری بیمار که پزشک خواسته و پیگیر درمان نیز باشد در حالی که این وظیفه پزشک است اما بار آن بر دوش پرستار است.
سرحدی در رابطه با چالش‌های پرستاری گفت: مشکلات اصلی جامعه پرستاری کمبود نیرو و حقوق پایین در مقابل صنوف دیگر است. صنف‌های دیگر پایه حقوق بالاتر از جامعه پرستاری دارند باوجود اینکه صنوف دیگر سختی پرستاری را ندارند، حتی به جرأت می‌توان گفت که سختی پزشکی هم به حد پرستار نیست. چند سالی است جامعه پرستاری به فکر این امر افتاده تا مطالبات خود را تقاضا کند. سال ۱۳۸۶ تعرفه پرستاری در مجلس شورای اسلامی مصوب شده اما اجرایی نشده است.
چرا تعرفه پرستاری بین گروه‌های مختلف تقسیم می‌شود؟
وی افزود: باید اصلاحات زیاد بر تعرفه پرستاری انجام شود، شب‌تخت بیمار را بیمه ۲۴۰ هزار تومان مصوب کرده که خیلی کم است. قبلا این تعرفه برای پزشک حداقل ۱.۵ میلیون تومان بود اما با ۲۴۰ هزارتومان برای جامعه پرستاری تمام کرده‌اند که همان هم برای جامعه پرستاری تعلق نمی‌گیرد. تعرفه پزشک مستقیم به خود آن تعلق می‌گیرد چرا تعرفه پرستاری باید بین گروه‌های مختلف تقسیم شود؟
این پرستار با اشاره به قانون فوق‌العاده خاص گفت: متاسفانه فوق‌العاده خاص با ضریب ۳ مطرح بوده است و در صنوف دیگر اجرایی شده، اما در جامعه پرستاری بعد از کلی پیگیری با ضریب ۰.۴ مصوب شده که در حکم حتی نیامده است. قول و قراری که وزارت بهداشت گذاشته هیچکدام محقق نشده و جامعه پرستاری واقعا خسته است. باید حق و حقوق پرستاری پرداخت شود و نیرو به اندازه کافی باشد. در فوق‌العاده خاص که سازمان نظام پرستاری پیگیری کرده بودند قرار بود مصوب شود، به برنامه بودجه رفت اما متاسفانه در هیأت دولت منتفی شد. ما پیگیر این موارد از مجلس هستیم و اگر بخواهیم به بیماران رسیدگی بهتر شود باید جامعه پرستاری دیده شود. قشر پرستاران خانم بیشتر مظلوم واقع شده زیرا باید به بچه و زندگی برسند و محل کار هم حضور داشته باشند.
وزارت بهداشت پزشک‌سالار است
سرحدی ادامه داد: پرستار برای شغل خود حقوق را مدنظر قرار نداده و با وجدان خود خدمت ارائه می‌دهد؛ خیلی از وظایف پزشک را پرستار انجام می‌دهد در حالی که تعرفه آن در جیب پزشک خواهد رفت. از وزیر بهداشت تقاضا داریم پیگیر مشکلات جامعه پرستاری باشد. یکی از دلایل مهاجرت پرستاران حقوق پایین، ساعت کاری بالا و عدم توجه به سختی شغل آنان است. وزارت بهداشت ما پزشک‌سالار است و تقاضا داریم بررسی شود.
وی در رابطه با تلخ‌ترین و شیرین‌ترین خاطره خود گفت: تلخ‌ترین خاطره برای ما فوت بیمار است و قطعا شیرین‌ترین خاطره وقتی است که بیمار بدحال با همت پرستاران به زندگی عادی برمی‌گردد.
سوپروایزر بیمارستان ولایت در رابطه با سختی‌های شیفت شب پرستاری تصریح کرد: در کشورهای دیگر شیفت ۸ ساعته است ولی در ایران شیفت ۶ ساعته صبح و عصر و ۱۲ ساعت برای شب تعیین شده است. پرستاران ما در خیلی از شیفت‌ها باتوجه به حجم بالای مریض، هیچ استراحتی در شب ندارند و عوارض شب‌کاری بدون استراحت عوارضی شامل فشار خون، مشکلات عروقی، قلبی و روانی به دنبال دارد و یکی از دلایلی که گفتند پرستار با ۲۰ سال سابقه بازنشسته شود به همین دلیل است. مطالبات پرستار اگر محقق شود فشار زیادی از پرستار برداشته می‌شود.
وارد بخش دیگری از بیمارستان شدیم که در آن بیماران بستری بودند،. بیمارانی که یا از عمل جراحی برگشته و یا در انتظار برای عمل بودند. عده‌ای با اضطراب و استرس در حال نیایش بودند و عده‌ای در اثر دریافت داروهای آرام‌بخش به خواب عمیق فرو رفته بودند.
به گفت‌وگو با بیماری پرداختیم که لباس‌های اتاق عمل به تن کرده و در انتظار انتقال به اتاق عمل بود، زهره رنجبر ۳۰ ساله که از درد پهلو به ستوه آمده بود، گفت: حدود ۳ روز پهلو درد بودم و به سونوگرافی مراجعه کردم اما متاسفانه موردی متوجه نشدند. امروز دوباره به سونوگرافی مراجعه کردم و دکتر گفت مشکوک به آپاندیس هستم، سونوگرافی را به جراح عمومی نشان دادم و تشخیص آپاندیس داده شد. از زمانی که بستری شدم شاهد تلاش قشر خدوم پرستاری هستم و واقعا با بیماران بسیار خوب رفتار می‌کنند.
پس از آن وارد بخش سوانح شدیم، بیمارانی که دست یا پای آنان به‌علت اتفاقاتی مانند تصادف دچار مشکل شده بود؛ بیماران این بخش نسبت به سایر قسمت‌ها جوان‌تر و همگی بیدار بودند. یک نفر در حال بازی با تلفن همراهش بود و دیگری کتاب به دست، در انتظار همراهش بود تا برایش نوشیدنی بیاورد.
کرونا سبب شد شغل ما شناخته شود
به سراغ پرستاران این بخش رفتیم تا به گفت‌وگو با آنان بپردازیم، خانم نرگس سلیمانی ضمن تبریک روز پرستار به همکاران خود در رابطه با انگیزه خود از انتخاب این شغل گفت: من جزو افرادی هستم که با انگیزه و علاقه وارد این حیطه شدم. خاله بنده پرستار هست و احساس کردم باتوجه به شخصیت صبور و مهربانی که دارم، برای این شغل مناسب بودم.
وی در رابطه با چالش و مشکلات پرستاری به‌ویژه برای بانوان اظهار کرد: قبل کرونا پرستاران زیاد شناخته‌شده نبودند، اما کرونا سبب شد شغل ما بیشتر به چشم بیاید و دید بهتری نسبت به این شغل داشته باشند. من در بخش تروما هستم و اغلب بیماران تصادفی به اینجا منتقل می‌شوند که بسیار سخت است. ما هر کدام خانواده‌هایی داریم و هر اتفاقی که برای مراجعه‌کننده ما اتفاق می‌افتد، برای خود در نظر می‌گیریم و از لحاظ روحی و جسمی فشار زیادی به ما وارد می‌شود.
سلیمانی ادامه داد: من مادر دو فرزند هستم و مخصوصا شیفت شب برای ما خیلی سخت است. اینکه فرزندان خود را طی این تایم به چه کسی بسپاریم و چه زمانی به درس و مدرسه بچه‌ها رسیدگی کنیم! شغل پرستاری برای بانوان نسبت به مردان سخت‌تر است.
این پرستار در رابطه با خاطره خود از مواجهه همراه بیمار با پرستار تصریح کرد: اغلب هر فردی وارد بیمارستان می‌شود تمام روی صحبت آن با پرستار است. اگر قدردانی است از ما انجام می‌دهد و اگر شکایت دارد به ما گله می‌کند. این موارد کار را برای ما سخت‌تر کرده و شرح وظایف ما خیلی بیشتر می‌شود.
وی گفت: خیلی از بیماران اینجا، تصادفی هستند و زیاد می‌شنویم که می‌گویند کاش سوار موتور نمی‌شدم یا سرعت مجاز را رعایت می‌کردم و همین باعث شده که ما محتاط‌تر شویم
سلیمانی در رابطه با شیرین‌ترین خاطره خود از دوران پرستاری گفت: چند وقت پیش بیماری ۱۷ ساله وارد بخش شد که پزشک تشخیص داد پای فرد باید قطع شود. همراه بیمار خیلی ناآرام بود و من خیلی تحت تاثیر قرار گرفته بودم. تشخیص پزشکان بر قطع کردن پای بیمار بود، من آنجا گفتم یک پزشک دیگر به بالین بیمار بیاید شاید روزنه امیدی ایجاد شود. این پزشک بیمار را عمل کرد و خدا راشکر پای مریض قطع نشد. حدود ۶ ۷ ماه بعد مادر بیمار با شیرینی نزد من آمد و گفت تو باعث شدی پای فرزند من قطع نشود و این شیرین‌ترین خاطره من است.
این پرستار در پایان سخنان خود گفت: مردم بعد از کرونا خیلی قدردان ما بودند، خواهشم این است که مسئولان نیز به ما توجه کنند. پایه حقوق پرستاران خیلی پایین است و شرایط سختی داریم، شرح وظایف زیادی داریم و حقوق ساعت اضافه کار ما پایین است، برای ما خانم‌ها هیچ موردی را درنظر نگرفته‌اند تا ساعت کاری ما کمتر باشد.
وارد بخش دیگری از آی‌سی‌یو شدیم. وضعیت عمومی بیماران در این قسمت اندکی بهتر بود. رضا ادبی، مردی حدودا ۴۹ ساله که از زخم های صورت مشخص بود در تصادف آسیب‌دیده، گفت: ۳ شب پیش در بلوار وکیل‌آباد تصادف کردم که سبب آسیب به کلیه و ریه‌ام شده است. امروز قرار بود مرخص شوم اما بخاطر شرایط، دکتر تشخیص داد که باز هم بیمارستان بمانم. از خدمات پرستاران بسیارراضی هستم و از همگی آنان تشکر می‌کنم.
ساعت حدود ۱۱ شب بود که وارد بخش بیماران دیابتی شده بودیم. در این بخش اغلب بیماران خوابیده و تنها برخی از همراهان آنان بیدار بودند. پرستاران اما کماکان با انرژی در تکاپو و رسیدگی به بیماران بخش بودند.
فقط در زمان کرونا شأن پرستار حفظ و پرداختی به موقع صورت گرفت
خانم سما بهلولی، دختری حدودا ۲۷ ساله و پرانرژی که با خنده و شوخی‌های خود سایر همکارانش را به وجد می‌آورد. وی در گفت‌وگو با ایسنا گفت: انتخاب اول من رشته پزشکی بود اما به دلیل شرایطی قبول نشدم. با علاقه زیادی وارد حرفه پرستاری شدم اما متاسفانه اکنون با مشکلات زیادی در این حوزه روبه‌رو شده‌ایم. مشکلاتی از جمله درآمد، برخلاف تصور و تورم جامعه است و باتوجه به سختی‌های این شغل، شب‌کاری سنگین و … پرداختی‌ها، اصلا متناسب با زحمتی که می‌کشیم نیست و شأن پرستار حفظ نشده است.
وی در رابطه با مشکلات پرستاران به‌ویژه برای بانوان اظهار کرد: من به عنوان یک خانم ۱۲ ساعت شیفت شب بدون استراحت هستم، بعد شیفت به خانه می‌روم حوصله هیچ فعالیتی ندارم و فکر کنید با توجه به خستگی موجود، فرزند و کارِ خانه هم به این وظایف اضافه می‌شود و این شدنی نیست و کم می‌آوریم، از طرفی با توجه به اینکه ۲۵ ساله بازنشسته می‌شویم، این برای خانم خیلی زیاد است.
بهلولی در رابطه با انتظارات همراهان بیمار از پرستاران بیان کرد: چیزی که ما را اذیت می‌کند این است که تقسیم وظایف پرستاران برای بیمار و همراه آن شرح داده نشده است. همراهان بیمار بسیاری از موارد مربوط به پزشک را از ما مطالبه می‌کنند و ما باید جنگ اعصاب را تحمل کنیم. در خیلی موارد مانند نظافت، همراه بیمار با پرخاشگری از پرستاران می‌خواهند آن‌را انجام دهد، این وظیفه ما نیست اما چون در تمام تایم، ما پرستاران در دید آنان هستیم، تمام درخواست را از ما دارند.
وی در رابطه با تلخ‌ترین خاطرات طول سالیان پرستاری خود گفت: تلخ‌ترین خاطرات ما به زمان کرونا برمی‌گردد. خیلی زیاد اذیت شدیم، مردم از ترس در خانه بودند اما ما در اینجا باید کار می‌کردیم. در آن زمان شأن پرستار و پرداختی خوب بود، اما بعد از آن، انگار فراموش شدیم که چه زحماتی را در آن زمان کشیدیم. خیلی از همکاران خود را در آن زمان از دست دادیم.
این پرستار در رابطه با حسرت‌های بیماران بیان کرد: بیشترین بستری‌های بخش ما به دلیل دیابت، مصرف بیش از حد و استفاده از دخانیات است. بیماران اغلب می‌گویند ای کاش به قدیم برگشته و رعایت می‌کردیم چون ارزش ندارد این‌همه سال درگیر بیمارستان باشند. موردی که حتما به عنوان جوان می‌توان از آن پیشگیری کرد، دیابت است که زخم‌های وحشتناکی دارد.
بهلولی در رابطه با مطالبات پرستاران بیان کرد: قول‌هایی در دوران کرونا به ما دادند اما بعد حدود ۲ سال هیچ صحبتی در مورد آن نمی‌شود. مواردی که حق ما است، اما به ما تعلق نمی‌گیرد. مهم‌ترین مطالبات ما موضوع فوق‌العاده خاص است که هیچ صحبتی از آن نمی‌شود، رفاهیات که همه دارند اما ارگان ما ندارد، تعرفه، کارانه که به موقع پرداخت نمی‌شود و خیلی ناچیز است.
وی افزود: خیلی دلم می‌خواهد شما رسانه‌ها صدای ما باشید. علی‌رغم اینکه زحمت می‌کشیم و به حق خود نمی‌رسیم، اما مجبوریم در این شغل بمانیم. چرا باید اتفاقی بیفتد که من به عنوان یک پرستار با سابقه بخواهم ترک وطن کنم؟ چرا در کشور خودم نتوانم فعالیت کنم؟ خواهش می‌کنم صدای ما باشید تا به حق خود برسیم و همکاران خود را از دست ندهیم.
با توجه به فعالیت دکتر پزشکیان، رییس جمهور کشورمان در حوزه پزشکی و آشنا بودن با مشکلات قشر پرستار، 16 آبان در آیین بزرگداشت مقام پرستار قول پیگیری داده و تاکید کرده است که تا جایی که بتوانم پیگیر اجرای حق و عدالت برای پرستاران هستم.
بر این اساس محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت نیز گفت ما توانستیم فرمول اضافه کاری که معدل آن ۳۰ هزار تومان بود به حدود ۸۵ هزار تومان برسانیم و استخدام حدود ۱۱ هزار نفر در پرستاری و ۲۵ هزار نفر در حوزه سلامت را در دستور کار داریم و به زودی محقق خواهد شد.
این حرکت می‌تواند قدمی در حل برخی از مشکلات جامعه پرستاری تلقی شود.
انتهای پیام
لینک منبع اصلی خبر
لینک خبر در ارتباط اقتصادی
این خبر توسط موتور ارتباط اقتصادی جمع آوری شده است در صورت مغایرت اطلاع دهید
