عدالت‌‌طلبی و التزام به حبل‌الله؛ شاخصه‌های وفاق از منظر امام علی(ع)

آیت‌الله عباس کعبی، عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری در گفت‌وگو با ایکنا، درباره جایگاه وفاق در حکمرانی علوی گفت: امیرالمؤمنین علی(ع) معیار انسانیت برای بشریت هستند و در همه ابعاد می‌توان به ایشان استناد کرد. ایشان تجسم شخصیت انسان کامل هستند. اراده عالی، عرفان، توحید، سلوک و قرب الهی، خرد، تقوا و اندیشه‌ورزی، زهد و پارسایی، جهاد و فداکاری، حضور در میدان و شهادت‌طلبی، غیرت و مردانگی، دلسوزی و خیرخواهی و تلاش برای تحقق عدالت در عرصه حکمرانی از ویژگی‌های حکمرانی علوی محسوب می‌شوند.

وی افزود: شخصی که چنین ویژگی‌هایی را در خود جای داده قطعاً حکومتش مبتنی بر اراده جمعی، اندیشه‌ورزی و عدالت است. در حکومت علوی، وفاق میان ارکان مختلف جامعه نقش و جایگاه ویژه‌ای دارد و اصلاً وفاق محور حکمرانی و تعامل میان سطوح مختلف سیاسی و اجتماعی به حساب می‌آید که همه اینها در حکومت امام علی(ع) به وضوح قابل مشاهده هستند. 

سکوت علی(ع) با هدف حفظ وفاق در جامعه اسلامی

عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری بیان کرد: حضرت علی(ع) در زمانه‌ای قدرت را به دست گرفتند که شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه اسلامی به دلیل برخی اتفاقات ملتهب شده بود ولی حضرت به خوبی موفق به برقراری وفاق و همدلی در جامعه شدند. حتی ایشان پیش از خلافت به خاطر مصالح امت اسلام و جلوگیری از تفرقه سکوت کردند و همیشه توصیه‌شان به مردم و مسئولان رعایت وحدت و وفاق بود.

آیت‌الله کعبی با بیان اینکه در حکومت علوی ملاک و معیار تحقق عدالت است و این مهم را باید از مسیر وفاق، دلسوزی و خیرخواهی محقق کرد، گفت: امیرالمؤمنین علی(ع) به شعارهایی که می‌دادند عمل می‌کردند و همیشه چندشخصیتی بودن از نگاه ایشان مذموم واقع می‌شد و لذا مسلمانان را همواره به صداقت، امانت‌داری، راستگویی، برادری، هم‌دردی و خدمت به یکدیگر دعوت می‌کردند. پیروزی اسلام و حفظ نظام رسول‌الله برای ایشان اهمیت زیادی داشت و حل مشکلات مسلمین را بر خواسته‌ها و حق شخصی مقدم می‌‎دانستند.

وی اضافه کرد: امام علی(ع) نفاق، تشتت و دورویی را برای حکومت اسلامی مضر می‌دانستند و همیشه تأکید می‌کردند رابطه میان حکومت و مردم باید دوسویه و مبتنی بر عقلانیت باشد؛ یعنی حاکم وظایفی در قبال مردم دارد و متعاقباً مردم هم وظایفی برعهده دارند که باید به آنها عمل کنند. 

عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری یادآور شد: امیرالمؤمنین علی(ع) علم و عمل را با هم جمع کردند طوری که در زمان خلفای پیش از خود چند کار بزرگ را انجام دادند؛ یک: مشغول جمع‌آوری قرآن و سنت شدند، دو: به عنوان مشاور ارشد حکومت عمل کردند، سه: همواره دعوت به وحدت و انسجام داشتند و چهار: به نظام نوپایی که پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) دچار انحراف شده بود کمک کرد تا از انحراف نجات یابد و اصل نظام اسلامی حفظ شود.

آیت‌الله کعبی بیان کرد: از نظر امام علی(ع) وفاق یعنی التزام به حبل‌الله بر پایه مصالح مسلمین و جلوگیری از تفرقه و نزاع داخلی و این مهم همیشه در دستورکار ایشان قرار داشت. علی(ع) وفاق را در عمل به اجرا درآوردند و هیچگاه به دنبال تسویه حساب‌های سیاسی و شخصی نبودند و همواره از همه ظرفیت‌های اجتماعی برای اعتلای حکومت اسلامی استقاده می‌کردند. 

وی گفت: امام علی(ع) حفظ بیت‌المال و جلوگیری از فساد را یکی از شاخصه‌های مهم تحقق وفاق می‌دانستند و توصیه می‌کردند حکومت اسلامی نباید در خدمت مسئولان باشد بلکه باید در راستای خدمت به جامعه و مسلمین به وظایفش عمل کند.

ویژگی‌های وفاق در حکومت اسلامی

عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران به تأسی از حکومت امیرالؤمنین(ع)، شیوه حکمرانی علوی را برگزیده است، اظهار کرد: در نظام جمهوری اسلامی ایران اعتلای مسلمین، دوری از اختلاف، تحقق وحدت، وفاق حول محور ولایت و امامت، رسیدگی به مظلوم و نفی ظلم، پرهیز از زیاده‌خواهی و خودبینی و تکبر، تعامل سازنده با جهان، تعامل سازنده میان عناصر مختلف سیاسی و اجتماعی، خردورزی و اندیشه‌ورزی، توجه به علم و دانش، محرومیت‌زدایی، پیشرانی اقتصادی و علمی، مبارزه با فساد، جرم و رانت و دیگر موارد مشابه از محورهای وفاق قلمداد می‌شوند.

آیت‌الله کعبی در پایان گفت: جامعه اسلامی اگر وفاق و وحدت نداشته باشد به محل جولانگاه دشمنان و مغرضین تبدیل خواهد شد. دشمنان و بدخواهان نظام اسلامی هیچگاه وحدت مسلمانان را نخواسته و نخواهند خواست و برای تشتت و اختلاف میان مسلمانان از هیچ تلاشی کوتاهی نخواهند کرد. وفاق از ابعاد بسیار وسیعی برخوردار است که باید در عرصه حکمرانی همه آنها با هم دیده و پیش برده شوند.

گفت‌وگو از سعید امینی

انتهای پیام