دریا، اقتصاد و اشتغال پایدار

براساس این ابلاغیه، قوه مجریه موظف است با کمک مجلس شورای اسلامی و قوه قضاییه و با بسیج دستگاه‌های مسئول، برنامه جامع تحقق این سیاست‌ها را، شامل تقدیم لوایح، تصویب مقررات و اقدامات اجرایی لازم، در مهلت شش‌ماهه ارائه کند. در متن سیاست‌های کلی توسعه دریامحور تصریح شده است:«دریاها و خصوصا دریاهای آزاد و اقیانوس‌ها ازمواهب الهی و ذخایر و منابع سرشاری برای زمینه‌سازی رشد علم و فناوری، افزایش کار وثروت، تأمین نیازهای حیاتی و تولید اقتدار و بستر مناسبی برای تمدن‌سازی هستند و ایران با موقعیت ممتاز جغرافیایی و قرارداشتن بین دو دریا و برخورداری ازهزاران کیلومتر سواحل و نیزجزایر وظرفیت‌های فراوان بر زمین مانده، لازم است با حضور مؤثر درساحل، فراساحل، دریا و اقیانوس و بهره‌گیری از آن به‌عنوان یک پیشران و محور توسعه کشور، برای احراز جایگاه شایسته منطقه‌ای و جهانی در بهره‌گیری از دریا اقدام کند. ضروری است برنامه‌های توسعه‌ای ما با نگاهی وسیع، اما واقعی طراحی شود تا بتوانیم در اقتصاد وتکنولوژی به مقام برتر درمنطقه تبدیل شویم.» اقتصاد دریامحور می‌تواند کلید عبور از رکود باشد. کشورهایی که دارای سواحل و مرزهای آبی هستند با استفاده از منابع سطحی و زیرسطحی، شرایط خوبی را توام با رشد سرمایه‌گذاری رقم می‌زنند. تقریبا تمام کشورهای توسعه‌یافته دنیا به دریامتصل هستند.البته دسترسی به پهنه‌های آبی علت توسعه نیست، بلکه می‌تواند تسهیل‌گر رشد و توسعه اقتصادی باشد. اما مشکل اصلی ایران این است که همواره برنامه‌های توسعه برمنابع نفتی تکیه داشته و به نوعی طرح‌ها براساس‌آن ترسیم شده است.برهمین اساس، تازمانی که درآمد نفتی درکشور افزایش می‌یافت، برنامه‌ها نیز به تناسب آن رشد می‌کردند. اما هرگاه درآمدها به دلیل تحریم‌ها، محدودیت‌ها و عوامل دیگر کاهش می‌یافت، برنامه‌های توسعه‌ای کشور نیز با افت رشد مواجه شده و عمدتاً متوقف یا حتی منفی می‌شدند. درحال‌حاضر ساکنان شمال کشور بهره کمی از اثرات دریا بر زندگی می‌بینند. زیرا در حوزه شیلات برای حفظ و افزایش ذخایر و در حوزه گردشگری اقدامات لازم صورت نگرفته است. متاسفانه دربخش تجارت هم بهره‌مندی مردم ازحاشیه دریاهابه نحو احسن حاصل نشده وحتی مناطق شهری‌هم ازآنچه‌که حق آنهادر ارزش‌افزوده از تجارت حاصله در بنادر است بهره‌مند نیستند. کوتاه‌سخن این‌که فعالیت‌های اقتصادی دردریا و سواحل با استفاده پایدار از ظرفیت‌های حاصل از منابع و پهنه‌های آبی اعم از اقیانوس‌ها، دریاها، دریاچه‌ها و حتی تالاب‌ها برای افزایش تولید، ایجاد اشتغال و بهبود وضعیت معیشت به تسهیل فرآیند توسعه منجر می‌شود که باید به‌صورت ویژه در دستورکار قرار گیرد.