نقدی بر برداشت غلط روغنی زنجانی از مواضع رهبری درباره رفاه

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، اخیرا  مسعود روغنی زنجانی، رئیس اسبق سازمان برنامه و بودجه در گفت و گویی به‌نقل از مرحوم هاشمی ادعا می‌کند که آیت‌الله خامنه‌ای رفاه را قبول نداشت. اما به‌گواه اسناد تاریخی اتفاقاً این سیاست‌های چپ‌گرایانه‌ی میرحسین موسوی و اطرافیانش -از جمله روغنی زنجانی- بود که نابودی رفاه را هدف گرفته بود.

گفتنی است روغنی زنجانی در کتاب اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی دلیل انتخاب شدنش توسط میرحسین را نگاه‌های مشترک چپ‌گرایانه عنوان می‌کند و می‌گوید: پیش از انقلاب ما تحت تاثیر یک برداشت خاص از مذهب بودیم که یک برداشت چپ‌روانه بود… در این قسمت دیدگاه‌های مهندس موسوی و من مشترک بود. به‌گفته‌ی مهندس ضرابی (دبیر کمیته اقتصادی حزب جمهوری اسلامی) سیاست‌های چپ‌گرایانه -از جمله مصادره‌های افراطی و غلط- تحت هدایت میرحسین، بهزاد نبوی و با موافقت هاشمی رفسنجانی انجام می‌شد. اگر چه هاشمی بعداً در دیدگاه‌های اقتصادی‌اش به‌کلی تجدیدنظر کرد. در آن شرایط، تنها آیت‌الله خامنه‌ای در برابر  مصادره‌های افراطی و تشدید اقتصاد دولتی ایستاد.
عزت‌الله سحابی (که نماینده هاشمی رفسنجانی در کمیسیون ماده 2 متمم قانون حفاظت از صنایع بود) می‌گوید تنها شالچیان (نماینده آیت‌الله خامنه‌ای) مخالف مصادره‌های غلط و افراطی بود.

خوب است آقای روغنی زنجانی به این پرسش پاسخ دهند که اطرافیان میرحسین موسوی در دهه‌ی 1360 از طریق مصادره‌ کارگاه‌های تولیدی و کارخانه‌های مردم و سپردن آن‌ها به مدیران رانتی فشل دولتی می‌خواستند رفاه را برای ایران و ایرانی به ارمغان بیاورند!؟

جدا از مجاهدت‌های آیت‌الله خامنه‌ای برای حفظ بخش خصوصی که بعداً موتور محرک رشد اقتصادی شد، ایشان در مهم‌ترین پیامشان در آن سال‌ها -یعنی پیام به ملّت ایران در آغاز مسئولیّت رهبرى (1368/3/18) نیز بر اهمیت «آسایش و رفاه عموم» تاکید کردند.

در آن پیام مهم آمده است:

«از اوایل پیروزى انقلاب، یکى از توطئه‌هاى دشمنان ‌-که سعى میشد به‌وسیله‌ی عناصر خائن در داخل کشور به مرحله‌ی اجرا درآید- به رکود کشیدن کارهاى کشور و تعطیل حرکت و تولید و آفرینش و نوآورى علمى و عملى بود. خوشبختانه با هشدارهاى مکرّر حضرت امام (قدّس سرّه الشّریف) و هشیارى و آگاهى مردم، همواره این توطئه‌ی خباثت‌آمیز که به زیان هدفهاى انقلاب و بر ضدّ آسایش و رفاه عموم است، خنثى میگردیده است.»

روغنی زنجانی نیز بر روایت ضرابی صحه می‌گذارد و در کتاب اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی می‌گوید: «حامی بزرگ آقای موسوی در مقابله با جناح راست خود آقای هاشمی بود.» همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، سحابی هم به‌عنوان نماینده‌ی مرحوم هاشمی رفسنجانی با سیاست‌های چپ‌گرایانه‌ی موسوی همراه بود.

درست در سال‌هایی که روغنی زنجانی چپ‌گرا بود، آیت‌الله خامنه‌ای در نماز جمعه (1366/8/15) می‌گفت: «کاسب بودن، بازاری بودن یک فحش نیست که بعضی حالا خیال میکنند اگر به کسی گفتند فلانی کاسبکار است یا تاجر است یا بازاری است، این یک تهمت و دشنامی است نه، این هم یک افراطی است که در برخی از عناصر که حقیقتاً غرضی هم غالباً ندارند و از تفکرات اسلامی بی‌اطلاع هستند، در زبان اینها رایج شده. از اول انقلاب هم ما توجه داشتیم، این را اول گروهکها به وجود آوردند… بازاری بودن جرم نیست؛ این طبق تفکر مارکسیستی است که کاسب بودن و معامله‌گری کردن و خرید و فروش کردن با سرمایه‌ی شخصی را یک گناه میداند، یک جرم میداند، یک نوع دلالی موجب بالا رفتن قیمت میداند، یک خیانت به طبقات مستضعف میداند، از نظر اسلام چنین چیزی نیست.»

نتیجه آنکه ادعای روغنی زنجانی کاملاً مغایر با اطلاعات تاریخی است.

اتفاقاً رهبر معظم انقلاب از همان ابتدای انقلاب هم در مقام تبیین علمی و هم در مقام مبارزه‌ی سیاسی عملی، در مقابل دیدگاه‌ها و سیاست‌های چپ‌گرایانه‌ی ضدرفاه امثال آقایان موسوی و روغنی زنجانی ایستادند.

انتهای پیام/